Het Belang van Limburg - Yves Lambrix | De betonstop, de boskaart, de Mobiscore… Als een masochist in Vlaanderen zijn koffer met leren zweepjes opent, slaat Lydia Peeters (Open Vld) die zonder verpinken dicht. Dat heeft ook Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck mogen ondervinden.

Na het Energieprestatiecertificaat hebben alle panden in Vlaanderen sinds vorige week een Mobiscore. Op basis van de bereikbaarheid van treinstations, bushaltes, scholen, winkels, ziekenhuizen en sport- en cultuurcentra geeft die aan hoe duurzaam de ligging van een woning is. Als belangrijke voorzieningen te voet of met de fiets vlot bereikbaar zijn, volgt een hoge score op tien punten. In het andere geval krijgt de woning een lage score. Hoewel de online tool louter sensibiliserend is bedoeld, wil de Vlaamse Bouwmeester - de man die iedereen in de stad wil laten wonen - verder gaan. Wie in een pand met een hoge Mobiscore woont, moet een hogere belastingaftrek krijgen voor zijn woonkrediet, een hogere renovatiepremie of een korting op de btw, vindt hij. Dit stuitte meteen op forse kritiek van ontslagnemend Vlaams minister van Financiën en Begroting Lydia Peeters. Zij noemt het idee onrechtvaardig, niet het minst voor de vele Vlamingen die op het platteland wonen en hun woning door de lagere Mobiscore in waarde zien dalen.

Heel wat burgemeesters van landelijke gemeenten in Limburg delen die kritiek. Daar valt iets voor te zeggen. Eén: fiscale stimuli drijven de prijzen van het vastgoed op en komen niet terecht bij de kandidaat-kopers maar verdwijnen in de zakken van verkopers, vastgoedpromotoren en aannemers. Twee: een overheid die zelf decennialang ruimtelijke wanorde en lintbebouwing in elke uithoek van Vlaanderen heeft gedoogd, kan de burger daar nadien niet voor straffen. In dat geval is ze rechter én betrokken partij. Drie: wie gaat wonen op een plaats waar slecht openbaar vervoer is, wordt zwaarder belast en dus een tweede keer gestraft. De eerste keer gebeurde dit al omdat de overheid heeft nagelaten er goed openbaar vervoer te voorzien - Noordoost-Limburg is hiervan een pijnlijk goed voorbeeld. En vier: de Mobiscore straft mensen die ver van sport- en cultuurcentra wonen. Daarmee schat de Vlaamse overheid fitnesscentra, bioscopen en opera's veel hoger in dan joggen/fietsen in de natuur, een film op Netflix of het lezen van een goed boek in de zetel thuis.

Besluit: de Mobiscore is een leuk speeltje om de Vlaming bewust te maken van de impact van zijn verplaatsingsgedrag. Daarmee is alles gezegd, want de berekening is te rudimentair en het resultaat te discutabel om als basis te dienen voor een hervorming van de onroerende voorheffing en de woonbonus.