De Vlaamse regering heeft op voorstel van Minister van Energie Lydia Peeters de Regelluwe Zones op het vlak van Energie principieel goedgekeurd. Een regelluwe zone is een proeftuin waar onderzoekers kunnen experimenteren zonder dat ze gehinderd worden door de algemene wetgeving. Lydia Peeters: “Om vooruitgang te boeken heeft de energieomslag nood aan onderzoek en innovatieve technieken. Bij projecten die erkend worden als regelluwe zone, kunnen onderzoekers innovatieve toepassingen toetsen aan de realiteit. Dat levert nieuwe inzichten op die later kunnen worden uitgebreid naar de rest van Vlaanderen.”

Een regelluwe zone is een proeftuin waar onderzoekers tijdelijk de toestemming krijgen om nieuwe technieken of toepassingen op het vlak van energie uit te testen. Dit voor de gevallen waar dat nu niet kan omdat het onderzoek botst met de huidige regelgeving of omdat een wetgevend kader ontbreekt. Concrete voorbeelden zijn het Thor Park in Genk en het project Buurzame stroom in Gent. Maar het kan bijvoorbeeld ook gaan over een energiemanagementbedrijf (een aggregator) dat op een bedrijventerrein de energiesturing wil optimaliseren. Of een bedrijventerrein dat met een nabijgelegen school en een woonwijk een hernieuwbare energie-installatie deelt, en het energieverbruik efficiënt op elkaar afstemt. Of een wijkrenovatieproject.

Voorwaarden

De Vlaamse regering creëert het wettelijk kader, maar de erkenning van een project als regelluw moet gemotiveerd worden. De Vlaamse regering zal project per project beoordelen. De voorwaarden zijn strikt: het project moet concreet en innovatief zijn. Het moet ook duidelijk omlijnd zijn in ruimte en tijd. Het moet een maatschappelijk belang hebben en mag geen onevenredige last opleggen aan derden. Ten slotte moeten de resultaten elders gereproduceerd kunnen worden.

Vlaams minister van Energie Lydia Peeters: “Een regelluwe zone is geen vrijgeleide waar onderzoekers ongecontroleerd hun ding kunnen doen. Integendeel, het is een veilig en tijdelijk wetgevend kader waarbinnen zij een specifiek doel voor het eerst aan de praktijk kunnen toetsen.”

Duurtijd

De erkenning als regelluwe zone geldt voor maximaal tien jaar, en kan nog één keer met maximaal vijf jaar worden verlengd. Op geregelde tijdstippen en na afloop moeten de onderzoekers uitvoerig rapporteren: over de voor- en nadelen, maar ook over de essentiële succesfactoren. Zodanig dat de resultaten ook elders herhaald kunnen worden.

“De regelluwe zones voor energie zullen de energieomslag met al zijn toepassingen en mogelijkheden een boost geven. Praktijktesten kunnen aantonen waar er lacunes zitten in de wetgeving, welke innovatieve toepassingen en praktijken succesvol zijn of net onmogelijk blijken”, besluit minister Lydia Peeters.

Na deze eerste principiële goedkeuring moet het Besluit van de Vlaamse Regering nog voor advies naar de Raad van State.